Abdus Salam urodził się 29 stycznia 1926 roku w Jhang, Pakistan, a zmarł 21 listopada 1996 roku w Oksfordzie, Wielka Brytania. Abdus Salam był fizykiem teoretykiem, współtwórcą teorii elektrosłabych oddziaływań i pierwszym muzułmaninem który otrzymał Nagrodę Nobla.
Salam studiował na Uniwersytecie w Pendżabie, a następnie na Uniwersytecie Cambridge, gdzie uzyskał tytuł doktora w 1952 roku. W latach sześćdziesiątych on i niezależnie Sheldon Glashow i Steven Weinberg zidentyfikowali symetrię, która jest wykorzystywana przez szereg teorii pola opisujących pole elektromagnetyczne i słabe siły jądrowe. Symetria sugerowała, że te dwie siły są naprawdę odmiennymi przejawami tej samej siły, którą Salam nazwał elektrosłabą. Ujednolicenie Glashowa, Salama i Weinberga przewidywało istnienie dwóch bozonów: W, który pośredniczy w rozpadzie beta, oraz Z, który pośredniczy w przenoszeniu pędu, spinu i energii w rozpraszaniu neutrin. W 1973 roku zaobserwowano pojawienie się bozonu Z w komorze pęcherzykowej Gargamelle w CERN-ie. Sześć lat później Glashow, Salam i Weinberg otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Salam był także założycielem Międzynarodowego Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieście we Włoszech, które wspierało badania fizyków z krajów rozwijających się od czasu jego założenia w 1964 roku.
