Yoshio Nishina urodził się 6 grudnia 1890 roku w pobliżu Okayamy, a zmarł 10 stycznia 1951 w Tokio, Japonia.
Yoshio Nishina jest uważany za ojca japońskiej fizyki jądrowej. Nishina studiował elektrotechnikę na Cesarskim Uniwersytecie w Tokio, uzyskując dyplom w 1918 roku. Po ukończeniu studiów podyplomowych przeniósł się na fizykę i został asystentem naukowym w japońskim instytucie badawczym RIKEN. Od 1921 do 1928 roku Nishina studiował w Europie, gdzie pracował w kilku laboratoriach, w tym w Kopenhadze u Nielsa Bohra. W 1928 roku Nishina wniósł jeden ze swoich najważniejszych wkładów w dziedzinę mechaniki kwantowej, pracując ze szwedzkim fizykiem Oskarem Kleinem nad wzorem Kleina-Nishiny na przekrój czynny na rozpraszanie fotonów na swobodnych elektronach. W latach trzydziestych XX wieku Nishina skupił się na badaniach nad promieniowaniem kosmicznym i rozwojem akceleratorów cząstek. Założył własne laboratorium w RIKEN, gdzie w 1937 roku skonstruował mały cyklotron – jedyny, jaki kiedykolwiek zbudowano na świecie. Wkrótce dodał drugi, większy. Podczas II wojny światowej Nishina została zwerbowana przez Cesarską Armię Japońską do zbadania rozszczepienia jądrowego i powstania bomby atomowej. Kiedy wojna się skończyła, japońskie cyklotrony zostały zniszczone przez siły okupacyjne Stanów Zjednoczonych. Nishina został dyrektorem RIKEN i pomógł odbudować japoński program naukowy. W 1946 roku został odznaczony przez rząd Japonii Orderem Kultury.
