Louis Néel urodził się 22 listopada 1904 roku w Lyonie, Francja a zmarł 17 listopada 2000 roku w Brive-la-Gaillarde, Francja.
Louis Néel był jednym z laureatów Nagrody Nobla z fizyki w 1970 roku, otrzymał ją za pionierskie prace nad magnetycznymi właściwościami ciał stałych. Doktorat uzyskał w 1932 roku na uniwersytecie w Strasbourgu, gdzie rozpoczął swoje badania magnetyzmem pod kierunkiem Pierre’a Weissa. Podczas drugiej wojny światowej Néel przeniósł się do Grenoble, pracował nad rozmagnesowywaniem francuskich urządzeń wojennych aby zabezpieczyć je przez niemieckimi minami magnetycznymi. Po wojnie pracował przez następnych kilkadziesiąt lat, aby przekształcić Grenoble w główne międzynarodowe centrum badawcze. W swojej karierze Néel rozwinął koncepcje antyferromagnetyzmu i ferrimagnetyzmu oraz pomógł wyjaśnić wiele innych aspektów magnetyzmu, takich jak superantyferromagnetyzm. Na jego cześć nazwano temperaturę Néela, temperaturę powyżej której materiał antyferomagnetyczny staje się paramagnetyczny. Oprócz Nagrody Nobla Néel otrzymał wiele innych nagród i wyróżnień, w tym francuską Legię Honorową.
