Theodor Wolfgang Hänsch urodził sie 30 października 1941 roku w Heidelbergu, Niemcy, ale jego rodzice przenieśli się tam z Wrocławia.
Theodor Hänsch to niemiecki fizyk, który otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki z 2005 roku (wraz z Johnem Hallem), za wkład w rozwój precyzyjnej spektroskopii laserowej (obaj dostali wspólnie połowę nagrody, drugą połowę otrzymał Roy Glauber). Hänsch uzyskał stopień doktora w Ruprecht-Karls-Universität w Heidelbergu w roku 1969 i wyjechał na finansowany przez NATO staż na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii, Stany Zjednoczone. Po stażu został profesorem na Uniwersytecie Stanforda, po czym wrócił w 1986 roku do Niemiec, by kierować Max-Planck-Institut für Quantenoptik, i kieruje nim nadal. W roku 1970 wynalazł nowy typ lasera, który generował impulsy impulsowe o nadzwyczajnej wysokiej częstotliwości spektralnej. Za pomocą tego urządzenia zmierzył częstotliwość przejścia dla serii Balmera w widmie atomu wodoru ze znacznie większą precyzją niż wcześniejsze pomiary. Pod koniec lat 90-tych wraz ze współpracownikami opracował nową dokładniejszą metodę pomiaru częstotliwości światła laserowego, wykorzystując urządzenie zwane optycznym generatorem grzebieni częstotliwości. Przy tak wysokiej precyzji stało się możliwe poszukiwanie możliwych zmian podstawowych stałych fizycznych wszechświata w czasie.