Max Theodor Felix von Laue urodził się 9 października 1879 roku w Pfaffendorf koło Koblencji, Niemcy, a zmarł 24 kwietnia 1960 roku w Berlinie Zachodnim. Po uzyskaniu doktoratu w Monachium w 1906 roku, Laue rozpoczął pracę w Berlinie jako asystent Maxa Plancka. Kiedy Wilhelm Röntgen odkrył promieniowanie X w roku 1895, jego klasyfikacja jako promieniowania elektromagnetycznego nie była wtedy taka oczywista. Występowanie ugięcia na pojedynczej szczelinie świadczyło o falowej naturze tego promieniowania, natomiast efekt fotoelektryczny i zdolność do jonizacji wskazywały na naturę korpuskularną. W roku 1912 Laue potwierdził, że promieniowanie X jest rzeczywiście formą promieniowania elektromagnetycznego poprzez pokazanie ich dyfrakcji na kryształach. Nagrodzone Nagrodą Nobla w roku 1914 odkrycie Laue’go zapoczątkowało jedno z najpotężniejszych narzędzi badawczych w historii: krystalografię rentgenowską.