Amedeo (Amadeo) Avogadro (właściwie Lorenzo Romano Amedeo Carlo Avogadro hrabia di Quaregna e Cerreto), urodził się 9 sierpnia 1776 roku w Turynie, Włochy, a zmarł 9 lipca 1856 roku w Turynie.
Amedeo Avogadro to fizyk i matematyk, mało znany za życia, obecnie najbardziej znany ze swojej hipotezy nazywanej od jego nazwiska prawem Avogadro. Jako młody człowiek Avogadro zgodnie z zaleceniem ojca (prawnika i senatora) studiował prawo, a następnie pracował jako prawnik. Jednak w pewnym momencie stwierdził, że bardziej interesujące są nauki przyrodnicze i zaczął prywatnie studiować matematykę i fizykę, a szczególnie chemię fizyczną. W roku 1803 Avogadro opublikował swój pierwszy artykuł naukowy na temat elektrycznych właściwości roztworów soli. W ciągu trzech następnych lat porzuca prawo i rozpoczyna pracę jako nauczyciel matematyki i fizyki w liceum w Turynie, a w roku 1809 zostaje starszym wykładowcą w Królewskim Koledżu w Vercelli. Dopiero w roku 1811 Avogadro po raz pierwszy publikuje to co jest jego największym naukowym osiągnięciem: hipotezę, że jednakowe objętości gazów w tej samej temperaturze i pod takim samym ciśnieniem zawierają taką samą liczbę molekuł. Musiały minąć dziesięciolecia zanim prawo stworzone przez Avogadra zostało powszechnie zaakceptowane. Jedną z przyczyn tego było, że jego teoria była sprzeczna z tym, co uznane w tym czasie autorytety, takie jak John Dalton i Jöns Jacob Berzelius, twierdzili. W roku 1820 Avogadro zostaje pierwszym dziekanem Wydziału Fizyki Matematycznej na Uniwersytecie w Turynie, ale kilka lat później traci pracę, gdy uniwersytet ze względów politycznych zostaje zamknięty. Po dekadzie wraca na to stanowisko, które zajmuje aż do przejścia na emeryturę w wieku 74 lat. Oprócz pracy prawniczej i naukowej brał również aktywny udział w pracach komisji do spraw edukacji, miar i wag czy meteorologii.
