Hendrik Antoon Lorentz

Hendrik Antoon Lorentz urodził się 18 lipca 1853 roku w Arnhem, Holandia a zmarł 4 lutego 1928 roku w Haarlem, Holandia. Lorentz studiował wiele dziedzin fizyki, przy czym pierwsza część jego kariery skupiała się na elektromagnetyzmie, a wiele z jego prac stanowiło podstawę teorii kwantowej. Kiedy Pieter Zeeman opracował technikę dzielenia linii widmowych w obecności statycznego pola magnetycznego, Lorentz przedstawił teoretyczne wyjaśnienie tego zjawiska. W roku 1902 Lorentz wraz z Pieterem Zeemanem otrzymali Nagrodę Nobla z fizyki za odkrycie i wyjaśnienie efektu Zeemana, który polega na rozdzieleniu linii widmowej na wiele linii w wyniku działania stałego pola magnetycznego. Lorentz jest najbardziej znany ze swych równań transformacji noszących obecnie jego imię, które Einstein wykorzystał później w obliczeniach przestrzenno-czasowych. 

Komentowanie jest wyłączone.