Henrietta Swan Leavitt urodziła się 4 lipca 1868 roku w Lancaster, Massachusetts, Stany Zjednoczone a zmarła 12 grudnia 1921 roku w Cambridge, Massachusetts, Stany Zjednoczone. W roku 1912 Leavitt odkryła silną ale prostą zależność pomiędzy jasnością i częstością błysków jednego z rodzajów masywnych gwiazd zwanych cefeidami. Edwin Hubble wykorzystał jej pracę do odkrycia rozszerzania się wszechświata w 1929 roku — osiem lat po tym jak Leavitt zmarła na raka w wieku 53 lat. Cztery lata po jej śmierci szwedzki matematyk Magnus Gustaw Mittag-Leffler, nie wiedząc, że ona nie żyje, zaproponował nominowanie jej do Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1926 roku, jednak Leavitt nigdy nie została nominowana, ponieważ Nagroda Nobla nie jest przyznawana pośmiertnie.