Maria Goeppert Mayer (lub Maria Göppert-Mayer) urodziła się 18 czerwca 1906 roku w Katowicach (wtedy Kattowitz), a zmarła 20 lutego 1972 roku w San Diego, Kalifornia, Stany Zjednoczone. Jest jedną z dwóch kobiet które zdobyły Nagrodę Nobla z fizyki (Maria Skłodowska-Curie jest drugą). Studiowała pod kierunkiem trzech laureatów Nagrody Nobla, w tym Maxa Borna, na Uniwersytecie w Getyndze w Niemczech gdzie w roku 1930 otrzymała doktorat z fizyki teoretycznej. W roku 1946 Mayer przeniosła się do Chicago i rozpoczęła pracę na University of Chicago, gdzie pracowała z Enrico Fermim, Edwardem Tellerem i Haroldem Ureyem, oraz w Argonne National Laboratory. Rozpoczęła wtedy badania z zakresu fizyki jądrowej a w szczególności zajęła się problemem dlaczego jedne jądra atomowe są stabilne a inne nie. W roku 1948 znalazła rozwiązanie – model jądra atomowego w którym protony i neutrony zapełniają kolejne powłoki o rosnącej energii w podobny sposób jak to czynią elektrony krążące wokół jądra. Jądra zawierające w sumie 2, 8, 20, 28, 50, 82 lub 126 protonów i neutronów są najbardziej stabilne (są to tzw. liczby magiczne). Praca Mayer ukazała się w następnym wydaniu Physical Review niż artykuł Hansa Jensena i jego zespołu, który zawierał dokładnie ten sam model. Inaczej niż to zwykle bywa, Mayer Jensen nie zostali konkurentami, ale połączyli swoje badania i wspólnie napisali monografię na temat struktury jądra atomowego. Mayer, Jensen oraz Eugene Wigner wspólnie otrzymali w1963 roku Nagrodę Nobla z fizyki.
Losowo wybrane zdjęcia
