David Allan Bromley urodził się 4 maja 1926 roku na farmie w północnej Kanadzie a zmarł 0 lutego 2005 roku w New Haven, Connecticut, Stany Zjednoczone. Bromley był kanadyjsko-amerykańskim fizykiem, pionierem nowoczesnych badań ciężkich jonów i doradcą naukowym amerykańskiego prezydenta George’a H. W. Busha. Jego droga do kariery naukowej rozpoczęła się bez wątpienia kiedy w wieku 7 lat zaczął uczęszczać do oddalonej o 4 mile jednoklasowej szkoły podstawowej. Bromley udowodnił, że jest dobrym uczniem, pomijając kilka klas i zdobywając stypendia uniwersyteckie, w tym jedno za esej na temat zła powodowanego przez alkohol, co pozwoliło mu studiować na Queen’s University w Kingston na Ontario. W roku 1948 zdobył tytuł inżyniera i podjął studia doktoranckie na Uniwersytecie w Rochester, gdzie w 1952 roku uzyskał doktorat. Jego przełomowa praca z fizyki atomowej rozpoczęła się w latach od 1955 do 1960 roku od epizodu w Chalk River Laboratories w Kanadzie, gdzie on i jego koledzy wykorzystali akcelerator Van de Graaffa do badania deformacji jąder w lekkich izotopach. Bromley następnie kontynuował badania na Uniwersytecie Yale, gdzie założył Laboratorium Struktury Jądrowej im. A. W. Wrighta, aby zaprojektować i zbudować akcelerator MP („Emperor”). Karierę w służbie publicznej rozpoczął w 1964 roku, kiedy został przewodniczącym Komitetu Badań Nuklearnych w Narodowej Radzie Badań Naukowych w Stanach Zjednoczonych. W 1989 roku stał się pierwszym doradcą prezydenta Stanów Zjednoczonych ds. polityki naukowej i technologicznej. W uznaniu jego życia związanego z edukacją i służbą publiczną, w 1988 roku Bromley został odznaczony Narodowym Medalem Nauki i Medalem Nicholsona Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego w 2001 roku.
Losowo wybrane zdjęcia
