Stanisław Ulam urodził się 13 kwietnia 1909 roku we Lwowie (obecnie Ukraina) a zmarł 13 maja 1984 roku w Santa Fe, New Mexico, Stany Zjednoczone – polski i amerykański (obywatelstwo amerykańskie przyjął w 1943 roku) matematyk i fizyk, który odegrał kluczową rolę w budowie amerykańskiej bomby wodorowej. W roku 1936 przyjechał do Stanów Zjednoczonych na zaproszenie Johna von Neumanna do Institute for Advanced Study w Princeton. Ulam później pracował z von Neumannem nad zastosowaniem metody Monte Carlo do opisu złożonych systemów. In 1943 Ulam dołączył do zespołu w Los Alamos który budował bombę atomową. Ulam wykazał że fale uderzeniowe z bomby atomowej mogą wystarczająco zagęścić paliwo wodorowe aby wywołać wybuch termojądrowy. Edward Teller poszedł za pomysłem Ulama i zaproponował układ w którym promieniowanie rentgenowskie powstałe w wyniku rozpadu wykorzystywane jest do w procesie kompresji prowadzącym do fuzji termojądrowej. W wyniku prac Tellera i Ulama zaprojektowany został model bomby wodorowej o wielkiej mocy. Poza budową broni atomowej Ulam zajmował się także możliwością stworzenia napędu nuklearnego dla rakiet kosmicznych oraz zapoczątkował badania w kierunku tego co obecnie nazywany teorią chaosu.
Losowo wybrane zdjęcia
