Frederick Reines urodził się 16 marca 1918 roku w Paterson, New Jersey, USA, a zmarł 26 sierpnia 1998 roku w Orange, Kalifornia, Stany Zjednoczone.
Reines był fizykiem, zdobywcą Nagrody Nobla, który odkrył neutrino. Syn rosyjskich imigrantów, uzyskał tytuł licencjata i magistra w Stevens Institute of Technology w Hoboken w stanie New Jersey, a następnie doktorat z fizyki na Uniwersytecie w Nowym Jorku. W 1944 roku został zwerbowany przez Richarda Feynmana do pracy przy Projekcie Manhattan w Los Alamos w Nowym Meksyku. Tam Reines współpracował ze swoim kolegą Clyde Cowanem, aby przeprowadzić serię eksperymentów w poszukiwaniu neutrin, delikatnych cząstek, których istnienie po raz pierwszy zaproponował Wolfgang Pauli w 1930 roku. Reines i Cowan użyli reaktora jądrowego do wytworzenia postulowanych w teorii cząstek i napełnionego zbiornika wodą i chlorkiem kadmu w celu ich wykrycia. Kiedy neutrina dostały się do ciekłego roztworu, od czasu do czasu wchodziły w interakcje z jądrami wodoru, tworząc pozytrony i neutrony. Obie nowo wytworzone cząstki emitowały fotony, które następnie rejestrowano za pomocą detektorów scyntylacyjnych; nagrania błysków obu cząstek stanowiły unikalną sygnaturę neutrina. Reines i Cowan napisali o swoim odkryciu dokonanym w 1956 roku w artykule który ukazał się w następnym roku w Physics Today. Za swój udział w wykrywaniu neutrina, Reines zdobył nagrodę Nobla z fizyki w 1995 roku. W 1966 roku Reines przyjął stanowisko dziekana-założyciela wydziału nauk fizycznych na nowym kampusie Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine, gdzie pozostał aż do przejścia na emeryturę. Badania jego zespołu naukowego nad neutrinami z supernowej 1987A zdobyły w 1989 roku nagrodę Bruno Rossi przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Astronomiczne.
