Boris Borisovich Golitsyn (Borys Borysowicz Golicyn) urodził się 2 marca 1862 roku w Sankt Petersburgu, Rosja a zmarł 17 maja 1916 w pobliżu Piotrogrodu, Rosja. Golitsyn był jednym z twórców współczesnej sejsmologii. Kształcił się w szkole morskiej a później akademii morskiej w St. Petersburgu, służył w marynarce, którą opuścił w 1887 roku aby kontynuować studia z matematyki i fizyki na Uniwersytecie w Strasbourgu we Francji. Po uzyskaniu w 1890 roku dyplomu powrócił do Rosji aby wykładać na Uniwersytecie w Moskwie i innych uczelniach. Chociaż pierwotnie zajmował się fizyką molekularną, w roku 1899 zmienił swoje zainteresowania na sejsmologię i sejsmometrię. W roku 1906 Golitsyn wynalazł pierwszy sejsmograf elektromagnetyczny, składający się z wahadła wyposażonego w zwojnicę, drgania wahadła wywołane drganiami ziemi powodowały ruch zwojnicy w polu magnetycznym i indukowanie w niej prądu elektrycznego, który był mierzony przez rejestrator znajdujący się w laboratorium. Golitsyn pracował także nad tym aby stworzyć sieć stacji sejsmicznych na terytorium Rosji pracujących do tej pory. Został wybrany do Akademii Nauk w St. Petersburg w roku 1908, w roku 1911 został przewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Sejsmologicznego (International Seismology Association), a w roku 1916 został zagranicznym członkiem Royal Society w Londynie. Jego kariera została jednak gwałtownie przerwana przez jego śmierć w wieku 54 lat w wyniku zapalenia płuc. Jego wkład do sejsmologii został doceniony gdyż jedna z warstw płaszcza ziemskiego, znajdująca się na głębokości od 400 do 800 km, gdzie prędkość fal sejsmicznych gwałtownie wzrasta, została nazwana warstwą Golicyna.
Losowo wybrane zdjęcia
