Friedrich (Fritz) Wilhelm Strassmann (Straßmann) urodził się 22 lutego 1902 roku w Boppard, Niemcy a zmarł 22 kwietnia 1980 roku w Moguncji (Mainz), Niemcy. Strassmann to wielki niemiecki fizykochemik, który wraz z Otto Hahnem i Lise Meitner odkryli zjawisko rozszczepienia jądra atomowego. Strassmann studiował chemię fizyczną na Uniwersytecie Technicznym (Politechnice) w Hanowerze, gdzie w roku 1929 otrzymał doktorat. Następnie dołączył do Hahna i Meitner w Instytucie Chemii Cesarza Wilhelma w Berlinie. Ta trójka razem bombardowała uran neutronami i badała powstałe radioaktywne produkty. W roku 1938 Meitner była zmuszona do ucieczki z Niemiec do Szwecji z powodu antyżydowskich ustaw wprowadzonych przez nazistów w Niemczech. Pomimo to kontynuowała współpracę ze Strassmannem i Hahnem, którym udało się rok później otrzymać rozszczepienie jądra uranu w wyniku bombardowania neutronami. Odkryli oni również, że pierwiastki powstałe w wyniku rozszczepienia są lżejsze niż pierwiastek wyjściowy i postulowali, że brakująca masa zamieniła się w energię. Podczas II wojny światowej Strassmann wraz z żoną ukrywali przez wiele miesięcy żydowskiego przyjaciela, narażając na niebezpieczeństwo siebie i swojego trzyletniego syna. Po II wojnie światowej, w roku 1946, Strassmann został profesorem chemii nieorganicznej i jądrowej na Uniwersytecie w Moguncji, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w roku 1970. Niestety tylko Hahn został nagrodzony w 1944 roku Nagrodą Nobla z chemii za odkrycie rozszczepienia jądra atomowego, wspólnie Strassmann, Meitner i Hahn zostali dopiero nagrodzeni Nagrodą Enrico Fermiego w 1966 roku za ich wkład w badania rozszczepienia jądra atomowego.