Archimedes (ok. 287-212 p.n.e.), pochodzący z Syrakuz na Sycylii, syn Fidiasza – astronoma, spokrewniony prawdopodobnie z królem Syrakuz Hieronem II, najwybitniejszy fizyk i matematyk starożytnej Grecji, jeden z największych uczonych starożytności. Prawdopodobnie studiował w Aleksandrii w Egipcie u Euklidesa. Opracował wzory na pole powierzchni i objętość walca, kuli i czaszy kulistej oraz rozważał objętości paraboloidy, hiperboloidy i elipsoidy obrotowej. Poprawnie oszacował wartość liczby π, którą oznaczył pierwszą literą greckiego wyrazu „perimetros” – obwód koła. Sformułował prawo Archimedesa, mówiące że ciało zanurzone w płynie (ciecz, gaz) traci pozornie na ciężarze tyle, ile waży płyn wyparty przez to ciało.
Wprowadził pojęcie siły, podał zasadę dźwigni. Wynalazł udoskonalony wielokrążek i tzw. śrubę Archimedesa. Był również konstruktorem machin wojennych, wykorzystanych do obrony Syrakuz przed Rzymianami w latach 214-212 p.n.e., podczas II wojny punickiej. Zginął po zdobyciu miasta, zabity przez rzymskiego żołnierza.
Zachowane prace Archimedesa: „O ciałach pływających”,” Elementy mechaniki”, „O kuli i walcu”, „O figurach obrotowych”, „O kwadraturze odcinka paraboli”, „O metodzie”, „O ślimacznicach”, „Liczba ziarnek piasku” (przedstawił tu możliwość tworzenia dowolnie wielkich liczb na przykładzie wypełnienia piaskiem wszechświata jako wydrążonej kuli).
Warto zobaczyć:
1. Archimedes
