Amalie Emmy Noether urodziła się 23 marca 1882 roku w Erlangen, Niemcy, a zmarła 14 kwietnia 1935 roku w Bryn Mawr, Pensylwania, Stany Zjednoczone.
Emmy Noether – niemiecka matematyczka i fizyczka, znana głównie dzięki osiągnięciom w teorii pierścieni i rozwinięciu nowej gałęzi matematyki – algebry abstrakcyjnej. Emmy Noether przez kilka lat doskonaliła swój warsztat, przysłuchując się wykładom na Uniwersytecie w Erlangen (oficjalnie studiowała pedagogikę), gdzie jej talent matematyczny został dostrzeżony przez wykładowców, którzy znali i przyjaźnili się z jej ojcem Maxem Noetherem,który był znanym profesorem matematyki. Wreszcie w 1904 roku uniwersytet zezwolił kobietom na zapisywanie się na studia matematyczne i Noether uzyskała tytuł doktora w 1907 roku, a następnie pracowała w Erlangen przez osiem lat bez wynagrodzenia. Jej osiągnięcia przyciągnęły uwagę wielu kolegów, a w 1915 roku David Hilbert i Felix Klein zaprosili ją na Uniwersytet w Getyndze, gdzie zajmowała się matematyką stojącą za ogólną teorią względności Alberta Einsteina. W 1918 roku Noether wykazała, że symetriom w przyrodzie towarzyszą z konieczności prawa zachowania. To ważne spostrzeżenie, znane jako twierdzenie Noether, okazało się kluczowe dla badań w dziedzinie fizyki kwantowej i cząstek elementarnych. Noether wniósła także duży wkład w algebrę, zwłaszcza teorię pierścieni. W 1933 roku opuściła nazistowskie Niemcy i przeniosła się do Bryn Mawr College w Pensylwanii, gdzie uczyła aż do śmierci.
