Johannes Kepler

Johannes Kepler urodził się 27 grudnia 1571 roku w Weil der Stadt, w Świętym Cesarstwie Rzymskim (obecnie Niemcy) a zmarł 15 listopada 1630 roku w Ratyzbonie, Niemcy. Otrzymał luterańskie teologiczne wykształcenie na Uniwersytecie w Tübingen, gdyż zamierzał zostać pastorem. Podczas studiów ujawniły się jego talenty matematyczne. Jeden z nauczycieli dał mu kopię książki Mikołaja Kopernika (Nicolaus Copernicus), kierując jego zainteresowanie w kierunku astronomii. W roku 1600 holenderski astronom Tycho Brahe zaprosił Keplera do Pragi aby pomógł gromadzić dane z precyzyjnych obserwacji astronomicznych. Brahe zmarł w następnym roku a Kepler przejął dane swojego mentora oraz stanowisko cesarskiego matematyka u cesarza Rudolfa II Habsburga. W roku 1609 Kepler opublikował swoje dzieło Astronomia Nova, w którym zawarł dwa pierwsze prawa dotyczące ruchu planet; jego trzecie prawo zastało opublikowane w roku 1619. Kepler obserwował supernową (chociaż nazwał ją “nową gwiazdą”) i uzupełnił szczegółowe tablice astronomiczne zapoczątkowane przez Tychona Brahe. Kepler wniósł także naukowy wkład w optykę oraz zrozumienie działania ludzkiego wzroku. Pod koniec wieku Isaac Newton mógł sprawdzić prawa Keplera korzystając ze swojej teorii grawitacji i obliczając orbity planet zgodne z orbitami Keplera.

Komentowanie jest wyłączone.