Robert Jemison Van de Graaff urodził się 20 grudnia 1901 roku w Tuscaloosa, Alabama, USA, a zmarł 16 stycznia 1967 roku w Bostonie, Massachusetts, Stany Zjednoczone.
Van de Graaff ukończył studia pierwszego i drugiego stopnia z mechaniki na University of Alabama. Kiedy później studiował na Sorbonie w Paryżu, wysłuchał wykładu Marii Skłodowskiej-Curie na temat promieniowania i zmienił swoje zainteresowania na fizykę jądrową. Następnie, podczas swych studiów pierwszego stopnia, a następnie doktoranckich na Oxfordzie, gdzie pracował w laboratorium irlandzkiego fizyka J.S.E. Townsenda, Van de Graaff poznał prace Ernesta Rutherforda dotyczące fizyki jądrowej i potrzeby przyspieszania atomów w celu badania cząstek atomowych. Wpływy te doprowadziły Van de Graaffa do stworzenia wysokonapięciowego generatora elektrostatycznego. Zbudował swój pierwszy „generator Van de Graaffa” na Uniwersytecie Princeton na początku lat 30-tych XX wieku i uzyskał patent na swój wynalazek w 1935 roku. Podczas II wojny światowej prowadził badania dla amerykańskiej marynarki wojennej, a następnie wraz z Denisem Robinsonem i Johnem Trumpem (wujkiem Donalda Trumpa) założył firmę High Voltage Engineering Corporation. Najpotężniejsze generatory Van de Graaffa mogą wytwarzać napięcia rzędu kilkudziesięciu megawoltów, co jest wystarczająco wysokie, aby przeprowadzić eksperymenty z fizyki jądrowej. Generatory znalazły również zastosowanie do celów medycznych i podczas efektownych pokazów muzealnych.
