Marian Mięsowicz urodził się 21 listopada 1907 roku we Lwowie a zmarł 5 kwietnia 1992 roku w Krakowie. W roku 1930 ukończył wydziału fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktoryzował się na UJ a jego praca doktorska nosiła tytuł O krótkich, powoli zanikających falach elektromagnetycznych. Od roku 1931 pracownik Katedry Fizyki Akademii Górniczej w Krakowie. W czasie II wojny światowej nauczyciel Średniej Szkoły Górniczej, wykładowca fizyki dla studentów tajnego UJ, w latach 1941-1946 pracownik Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Od roku 1946 profesor Akademii Górniczej (przemianowanej w roku 1949 na Akademię Górniczo-Hutniczą). Pod koniec lat 1930-tych autor wraz z profesorem Jeżewskim projektu wyniesienia do stratosfery balonu z licznikami mającymi mierzyć natężenie promieniowania kosmicznego. Start miał nastąpić z doliny Chochołowskiej, jednak nie doszedł do skutku, gdyż balon spłonął. Mięsowicz jest twórcą metody opisu lepkości cieczy anizotropowych (ciekłych kryształów). Do dnia dzisiejszego za Mięsowiczem wyróżnia się osiem współczynników lepkości dla takich cieczy. Mięsowicz był twórcą zakładu Fizyki Jądrowej na Uniwersytecie Jagiellońskim a także inicjator uczestnictwa polskich fizyków w europejskim centrum badań jądrowych CERN.