Simon van der Meer urodził się 24 listopada 1925 roku w Hadze, Holandia a zmarł 4 marca 2011 roku w Genewie, Szwajcaria. Van der Meer wynalazł metodę stochastycznego chłodzenia wiązek cząstek. Technika ta została zastosowana do zgromadzenia intensywnych wiązek antyprotonów które zostały zderzone czołowo z przeciwbieżnymi wiązkami protonów o energii 500 GeV w Super Proton Synchrotron (SPS) w CERN-ie. Wiele lat wcześniej, zanim powstał SPS, teoretycy przewidzieli, że dwa bozony W i Z, można będzie zaobserwować dopiero przy tym poziomie energii zderzenia. W roku 1983, po przewrocie naukowym dokonanym w CERN-ie, Carlo Rubbia ogłosił, że eksperyment UA1 uzyskał dowody istnienia bozonów W i Z. Odkrycie to doprowadziło Rubbia i van der Meera do otrzymania w 1985 roku Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki.