Johannes Diderik van der Waals urodził się 23 listopada 1837 roku w Lejdzie, Holandia a zmarł 8 marca 1923 roku w Amsterdamie, Holandia. Van der Waals był w dużej mierze samoukiem, Po ukończeniu szkoły średniej został nauczycielem. W wolnym czasie studiował fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Lejdzie, a w 1873 roku otrzymał doktorat z fizyki po zaproponowaniu równania stanu umożliwiającego opisywanie rzeczywistych cieczy i gazów – stwierdził „ciągłość” obu stanów, związaną z tym, że obie struktury są zbudowane z tych samych elementów (co bywało wówczas kwestionowane). Teorie Van der Waalsa spowodowały, że jest on obecnie uznawany za lidera w badaniach termodynamiki. On również dostosował równanie stanu gazu doskonałego, aby uwzględniało rozmiary cząsteczki i występowanie sił międzycząsteczkowych, zanim istnienie cząsteczek zostało definitywnie udowodnione. Słaba siła przyciągania pomiędzy obojętnymi elektrycznie cząsteczkami w płynach i innych substancjach jest obecnie znana jako siła Van der Waalsa. Za swe badania w roku 1910 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.
Losowo wybrane zdjęcia
