Marguerite Catherine Perey urodziła się 19 października 1909 roku w Villemomble, Francja a zmarła 13 maja 1975 roku w Louveciennes, Francja. Perey rozpoczęła współpracę z Marią Curie-Skłodowską w Instytucie Radowym w wieku 19 lat. Podczas pracy w Instytucie zajmowała się głównie separowaniem aktynu z innych składników rudy uranowej. W roku 1939 odkryła, że czysty aktyn czasem emituje niezwykłe promieniowanie, co związała z występowaniem w oczyszczonym aktynie nowego izotopu promieniotwórczego, który nazwała „francium”. Dzięki tej pracy otrzymała grant który pozwolił jej rozpocząć studia na Sorbonie, gdzie otrzymała doktorat w 1946 roku. Następnie rozpoczęła prace na Uniwersytecie w Strasbourgu jako dziekan wydziału chemii nuklearnej i utworzyła Laboratorium Chemii Nuklearnej w Centrum Badań Nuklearnych. W roku 1962 została pierwszą kobietą wybraną do Francuskiej Akademii Nauk.