Paul Villard, odkrywca promieniowania gamma. urodził się 28 września1860 roku w Saint-Germain-au-Mont-d’Or, w pobliżu Lyonu, Francja, a zmarł 13 stycznia 1934 roku w Bayonne, Francja. Wkład Villarda w zrozumienie radioaktywności i widma promieniowania elektromagnetycznego jest często pomijany, gdyż był on w cieniu wielkich sław takich jak Henri Becquerel (odkrywca radioaktywności) czy Wilhelm Röntgen (odkrywca promieni X). Około roku 1900 Villard zaczął studiować promieniowanie emitowane przez sole radu, dostarczone między innymi przez Marię Curie-Skłodowską i Pierra Curie. Szybko zidentyfikował promieniowanie beta, które zostało odkryte przez Ernesta Rutherforda w 1899 roku. Ponieważ promieniowanie beta to ujemnie naładowane cząsteczki zostaje on ugięte w polu magnetycznym. Villard zaobserwował również inny rodzaj promieniowania, na które nie działało pole magnetyczne, i było w stanie przenikać przez folię ołowianą o grubości 0,2 mm. Jego odkrycie które przedstawił w kwietniu lub maju 1900 roku nie wzbudziło wtedy większego zainteresowania. Dopiero później naukowcy potwierdzili że Villard odkrył nowy rodzaj promieniowania elektromagnetycznego o energii większej nawet od promieniowania rentgenowskiego. Zgodnie z notacją zaproponowaną przez Rutherforda, zostało ono nazwane kolejną literą greckiego alfabetu i dziś znamy je jako promieniowanie gamma. Współcześni astronomowie wykorzystują specjalne teleskopy do obserwacji promieniowania gamma emitowanego przez różne kosmiczne eksplozje które są setki razy jaśniejsze niż supernowes.
Losowo wybrane zdjęcia
