Ernest Rutherford urodził się 30 sierpnia 1871 roku w Brightwater, Nowa Zelandia a zmarł 19 października 1937 roku w Cambridge, Wielka Brytania. Rutherford studiował w Canterbury College na Nowej Zelandii a następnie na University of Cambridge, gdzie rozwinął swoje zainteresowanie radioaktywnością. W roku 1898 opuścił Wielką Brytanię, aby objąć stanowisko profesora na McGill University w Kanadzie. Właśnie tam, on i jego współpracownicy odkryli czas połowicznego rozpadu, udowodnił również, że radioaktywność pociąga przemianę jednego pierwiastka w drugi oraz zidentyfikował promieniowanie alfa i beta. W roku 1907 Rutherford powrócił do Wielkiej Brytanii. Na University of Manchester on i jego współpracownicy udowodnili, że cząstki alfa to jądra helu. Jednak jego najbardziej znany eksperyment to ten którym Rutherford odkrył, że atomy składają się z niewielkiego ciężkiego jądra znajdujące się we wnętrzu znacznie większej chmury lżejszych elektronów. Tego odkrycia dokonał bombardując cienką folię ze złota cząsteczkami alfa z których jedna na 1800 odbijała się. Rutherford tak opisał to doświadczenie: „It was quite the most incredible event that has ever happened to me in my life. It was almost as incredible as if you fired a 15-inch shell at a piece of tissue paper and it came back and hit you.”
Losowo wybrane zdjęcia
