Gerard (Gerardus) 't Hooft urodził się 5 lipca 1946 roku w Den Helder, Holandia. Ten holenderski fizyk teoretyk otrzymał doktorat na Uniwersytecie w Utrechcie w 1972 roku. W Utrechcie 't Hooft pracował wraz z promotorem swojej pracy doktorskiej Martinusem Veltmanem nad poprawą zrozumienia podstawowych cząstek przez fizyków. Współcześni fizycy opierają się na standardowym modelu zawierającym zestaw teorii wyjaśniających istnienie cząstek i sił oddziaływania pomiędzy nimi. Jednak pod koniec lat 60-tych XX wieku model standardowy był nadal w fazie rozwoju i nie było jasne, czy może on dostarczyć przydatnych prognoz dla cząstek jeszcze nie odkrytych. Veltman i 't Hooft opracowali bardzo potrzebne podstawy matematyczne dla Modelu Standardowego i wykorzystali nowy, ulepszony model do identyfikacji właściwości cząstek, takich jak bozony W i Z. Praca ta umożliwiła fizykom przewidzenie masy górnego kwarku, który eksperymentatorzy ostatecznie odkryli w 1995 roku. Veltman i 't Hooft podzielili się w 1999 roku Nagrodą Nobla z fizyki „za wyjaśnienie struktury kwantowej oddziaływań elektrosłabych”. Jego prace koncentrują się na teorii cechowania, czarnych dziurach, grawitacji kwantowej i podstawowych aspektach mechaniki kwantowej. Jego wkład w fizykę obejmuje dowód na to, że teorie cechowania można renormalizować, regularyzację wymiarową i zasadę holograficzną.