Luis Walter Alvarez urodził się 13 czerwca 1911 roku w San Francisco, Kalifornia, USA a zmarł 1 września 1988 roku w Berkeley, Kalifornia, USA.
Zaczynał jako student chemii na Uniwersytecie w Chicago, ale szybko zmienił swe zainteresowania na fizykę. Pod koniec 1930 roku dokonał szeregu ważnych odkryć, takich jak wyznaczenie momentu magnetycznego neutronu i ustalenie, że tryt (izotop wodoru zawierający dwa neutrony) jest radioaktywny. Podczas II wojny światowej Alvarez rozwijał systemy radarowe dla samolotów i zapalniki do bomb atomowych zawierających pluton – był na pokładzie samolotu lecącego w formacji z Enola Gay podczas bombardowania Hiroszimy. Po wojnie Alvarez odkrył wiele nowych cząstek przy użyciu komory pęcherzykowej wypełnionej ciekłym wodorem. Te badania przyniosły mu w 1968 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Pod koniec swojej kariery, Alvarez współpracował ze swym synem Walterem, geologiem. Dwaj naukowcy odkryli izotop irydu między warstwami osadów z okresów kredy i trzeciorzędu. Badacze doszli do wniosku, że iryd pochodzi od uderzenia meteorytu które miało miejsce około 65 milionów lat temu, katastrofalnego zdarzenia, które zakończyło istnienie dinozaurów i wielu innych gatunków. Pomimo początkowego sceptycyzmu, teoria ta jest dziś akceptowana.
