Heber Doust Curtis urodził się 27 czerwca 1872 roku w Muskegon, Michigan, USA, a zmarł 9 stycznia 1942 roku w Ann Arbor, Michigan, USA.
Curtis otrzymał doktorat z astronomii na University of Virginia w 1902 roku. Większość swej kariery Curtis spędził w Lick Observatory w Kalifornii, gdzie badał Słońce i Drogę Mleczną. Podróżował aby obserwować 11 zaćmień Słońca. Pracował także jako dyrektor Allegheny Observatory oraz obserwatoriów University of Michigan. Najbardziej jest znany z udziału w 1920 roku, wraz z Harlowem Shapleyem, w Wielkiej Debacie na temat rozmiaru wszechświata, natury mgławic, galaktyk i rozmiarów Wszechświata. Zajął w niej stanowisko, jak się później okazało słuszne, że obserwowane przez astronomów mgławice spiralne są w rzeczywistości oddzielnymi galaktykami, podobnymi do naszej, podczas gdy jego oponent przekonywał, że mgławice te to chmury gazu w obrębie jednej wielkiej Galaktyki, która wypełnia cały Wszechświat, a Słońce leży na jej peryferiach.
Curtis twierdził, że żyjemy w pobliżu centrum tylko jednej z wielu galaktyk, które tworzą wszechświat, miał rację co do ilości galaktyk choć mylił się jeśli chodzi o miejsce Słońca w Drodze Mlecznej.
