Georg von Békésy urodził się 3 czerwca 1899 roku w Budapeszcie, Austro-Węgry, a zmarł 13 czerwca 1972 roku w Honolulu na Hawajach, USA. Studiował chemię na Uniwersytecie w Bernie w Szwajcarii a otrzymał doktorat z fizyki na Uniwersytecie w Budapeszcie. Jego droga do Nagrody Nobla z fizjologii lub medycyny którą otrzymał w 1961 roku rozpoczęła się w Urzędzie Pocztowym na Węgrzech, gdzie pracował nad poprawą jakości długodystansowych połączeń telefonicznych. Te badania spowodowały, że zainteresował się mechanizmem ludzkiego słuchu. Békésy znalazł sposób aby rozłożyć ucho wewnętrzne ludzkich zwłok, pozostawiając nienaruszony narząd sensoryczny w kształcie ślimaka (cochlea). Był w stanie śledzić ruch dźwięku wzdłuż błony podstawnej i stwierdził, że różne części ślimaka odbierają dźwięki o różnych częstotliwościach. Modele mechaniczne Békésy’ego ucha wewnętrznego pomogły naukowcom lepiej zrozumieć działanie ludzkiego słuchu i zaburzenia słuchu. Przez całe życie Békésy zgromadził imponującą kolekcję obrazów, rzeźb i artefaktów, które podarował Fundacji Nobla po swojej śmierci.
Losowo wybrane zdjęcia
