Annie Russell Maunder, urodziła się 14 kwietnia 1868 roku w Strabane, Irlandia, a zmarła 15 września 1947 roku w Londynie, Wielka Brytania.
Studiowała na Cambridge University (w Girton College) i w roku 1889 ukończyła je z odznaczeniem, jako najlepsza matematyczka ze swego rocznika w Girton. Jednak obowiązujące wtedy przepisy nie pozwoliły jej otrzymać tytuł bakałarza sztuki który po tych studiach powinna otrzymać.
W roku 1891 Annie rozpoczęła pracę w Wydziale Słonecznym w Greenwich Royal Observatory jako ludzki komputer i jednocześnie zaczęła współpracę ze swym przyszłym mężem Edwardem Walterem Maunderem kierującym wydziałem słonecznym, z którym pobrali się w 1895 roku. Wychodząc za mąż Annie musiała zakończyć swoją pracę w obserwatorium, gdyż zgodnie z przepisami zamężne kobiety nie mogły pracować w służbie publicznej, ale nie zaprzestała prowadzenia badań naukowych. Wraz z mężem podróżowała m.in. do Indii gdzie obserwowali zaćmienia Słońca. Annie zaprojektowała aparat fotograficzny do rejestracji zaćmień Słońca i otrzymywała doskonałe zdjęcia podczas ekspedycji badających zaćmienia. W 1904 roku Maunderowie opublikowali słynny wykres motylkowy „butterfly diagram”, który przedstawia położenia i częstotliwości plam w całym 11-letnim cyklu słonecznym. Potwierdziły się również dowody na to, że aktywność plam słonecznych spadła pomiędzy latami około 1645 i 1715, które były niezwykle zimne na Ziemi. Okres ten nazywa się teraz minimum Maundera. W 1908 roku Annie wraz z mężem opublikowali książkę The Heavens and Their Story. Annie później pracowała jako redaktor Brytyjskiego Stowarzyszenia Astronomicznego i była jedną z pierwszych kobiet przyjętych do Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
