Vincenzo Viviani urodził się 5 kwietnia 1622 roku we Florencji, Włochy, a zmarł w tym samym mieście 22 września 1703 roku. W roku 1639 Galileusz, który był ślepy i trzymany w areszcie domowym przez kościół katolicki przyjął Vivianiego jako studenta i współpracownika. Po śmierci Galileusza w roku 1642, Viviani przez większość swego życia na zabezpieczenie jego ostatniego dorobku naukowego. Viviani sam był doskonałym matematykiem i fizykiem, wniósł sporo nowego do geometrii, a także przywrócił do współczesnej nauki wiele prac starożytnych greckich matematyków.
W roku 1656 Viviani i Giovanni Borelli przeprowadzili eksperymenty mające na celu dokładne wyznaczenie prędkości dźwięku. Po potwierdzeniu, że dźwięk porusza się ze stałą prędkością, dwaj fizycy zmierzyli różnicę czasu pomiędzy zaobserwowaniem błysku wystrzału z działa a jego usłyszeniem. Otrzymali w ten sposób prędkość dźwięku wynoszącą 350 metrów na sekundę, znacznie dokładniejszą wartość niż uzyskiwano do tej pory.
Z jego pomocą i doświadczeniem E. Torricelli skonstruował pierwszy barometr.
Na jego cześć jeden z kraterów na Księżycu nosi jego imię, pomimo faktu, że dźwięk nie może być słyszany na księżycu z powodu braku na nim atmosfery.
