Daniel Bernoulli, urodził się 8 lutego 1700 roku w Groningen (Holandia), był synem Johanna Bernoulliego, znanego matematyka i fizyka. Miał starszego brata Mikołaja II – matematyka i młodszego brata Johanna II – prawnika i matematyka. Daniel uczył się matematyki u ojca i starszego brata, a jednocześnie studiował medycynę (w 1721 roku w Bazylei obronił pracę na temat oddychania). Zmarł 17 marca 1782 roku w Bazylei (Szwajcaria).
Daniel Bernoulli zajmował się głównie mechaniką, fizyką i matematyką, jest twórcą podwalin mechaniki statystycznej i kinetycznej teorii gazów. Zajmował się również hydrodynamiką, odkrył m.in., że wraz ze wzrostem prędkości przepływu płynu, jego ciśnienie maleje, a więc wyjaśnił powstawanie siły nośnej skrzydeł, sformułował również powszechnie obecnie znane równanie Bernoulliego, opisujące przepływ laminarny cieczy czyli zależność pomiędzy ciśnieniem a prędkością idealnej ciężkiej cieczy na znanej głębokości pod jej powierzchnią, oraz równanie dla struny drgającej, podał także jedną z definicji liczby e.
Zajmował się również rachunkiem prawdopodobieństwa i statystyką oraz metodami przybliżonych rozwiązań równań algebraicznych.
Do postępu w matematyce i fizyce w znaczny sposób przyczyniła się, trwająca około 40 lat, korespondencja naukowa z Eulerem, której podstawowa część znalazła się potem w opublikowanych pracach obu korespondentów.
Zobacz też:
1. Biografia po angielsku.
