Sir Edward 
Victor Appleton (ur. 6 września 1892 w Bradford, zm. 21 kwietnia 1965 w Edynburgu) – angielski fizyk, laureat Nagrody Nobla w 1947 roku za odkrycie i badania jonosfery, co przyczyniło się do opracowania radaru.
Studiował w St. John’s College na Uniwersytecie w Cambridge, gdzie uzyskał tytuł bakałarza w dziedzinie nauk przyrodniczych w 1913 roku i stopień magistra w dziedzinie fizyki w 1914 roku. Podczas służby w Korpusie Inżynierów Królewskich podczas I wojny światowej Appleton zainteresował się propagacją fal radiowych. W 1924 został mianowany profesorem fizyki na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie przeprowadził niektóre ze swoich najważniejszych badań.
W trakcie swoich eksperymentów Appleton zaobserwował, że sygnał radiowy na częstotliwości fal średnich odbierany w odległości około 160 km od nadajnika różni się w zależności od pory dnia. Appleton wysunął hipotezę, iż spowodowane to było faktem, że w rzeczywistości odbierano dwa sygnały radiowe – jeden poruszający się po powierzchni Ziemi, a drugi odbity od jakiejś warstwy w górnej atmosferze, co powodowało interferencję sygnałów przy ich odbiorze i wprowadzało do nich zakłócenia.
Aby sprawdzić swoją teorię, Appleton użył nadajnika BBC znajdującego się w Bournemouth, który transmitował sygnał radiowy w kierunku górnych warstw atmosfery. Appleton odebrał sygnał niedaleko Cambridge udowadniając, że był on rzeczywiście odbijany, a modulując w odpowiedni sposób częstotliwością nadawanego sygnału zdołał on także obliczyć czas potrzebny na propagację fal radiowych przez atmosferę ustalając w ten sposób, że „warstwa Appletona” (jonosfera) znajduje się około 60 mil (96 km) nad powierzchnią Ziemi.
