Nicolas Malebranche (1638-1715) przez całe życie cierpiał na deformację kręgosłupa i z tego powodu nie chodził do szkoły i aż do wieku 16 lat uczył się w domu. Później studiował filozofię i teologię w College de la Marche. Uczęszczał na Sorbonę w Paryżu, zamierzając poświęcić się naukom teologicznym. Malebranche poznał traktat Kartezjusza „Traité de l’homme” i pod jego wpływem zwrócił swoje zainteresowania ku matematyce i fizyce. Z początku jego poglądy były bardzo zbliżone do filozofii Kartezjusza i opierały się na przekonaniu o istnieniu porządku geometrycznego w przyrodzie. Swoje równania ruchu oparł na abstrakcyjnych prawach zderzeń pomiędzy idealnymi obiektami. Jednakże Leibniz skutecznie przekonał go, że prawa ruchu nie mają czysto matematycznego uzasadnienia ale są skutkiem ingerencji boskiej. Uważał on, że jeśli dwie kule zderzają się, to wówczas nie występują siły zmieniające kierunek ich ruchu. Tłumaczył, że zderzenie jest aktem, w którym Bóg kieruje ruchem ciał w najprostszy możliwy (idealny) sposób i dlatego skutki zderzeń są zawsze takie same. Inne prace Malebranche’a są poświęcone naturze światła i koloru.
Losowo wybrane zdjęcia
