Antoine-Laurent de Lavoisier (po rewolucji francuskiej Antoine Lavoisier) – ur. 26 sierpnia 1743 w Paryżu– zm. 8 maja 1794 – chemik, przyrodnik, agronom, ekonomista i poborca podatkowy. Lavoisier zrewolucjonizował chemię jako dziedzinę nauki. Członek Académie des Sciences, jako deputowany szlachty z Blois został aresztowany w listopadzie 1793 r. przez sąd rewolucyjny a 8 maja 1794 r. dokonano na nim egzekucji. Wniósł istotny wkład do interpretacji zjawisk cieplnych, krytykując koncepcję flogistonu. Odkrył, że spalanie jest reakcją chemiczną utleniania, przewidział istnienie pierwiastka krzemu oraz ugruntował koncepcję pierwiastków chemicznych. Drobne eksperymenty ilościowe Lavoisiera doprowadziły go do zaproponowania, że masa jest zachowana w reakcjach chemicznych. Jego podstawowy traktat o chemii (1789), który podsumowywał jego badania, jest uważany za pierwszy nowoczesny podręcznik chemii. W roku 1783 opublikował wspólnie z Laplace’m “Memoire sur la chaleur”.