Jean Baptiste Joseph Fourier (urodzony 21 marca 1768 roku w Auxerre, Francja – zmarły 16 maja 1830 roku w Paryżu, Francja) – francuski matematyk i fizyk, uczył się najpierw u Benedyktynów a później w szkole wojskowej. Wziął udział w Rewolucji francuskiej, ponosząc ryzyko śmierci w okresie 'Terroru’, której uniknął dzięki upadkowi Robespierre’a. Wstąpił do École Normale Supérieure, gdzie był uczniem Josepha-Louis Lagrange’a i Pierre-Simona Laplace’a. W roku 1797 zastąpił tego ostatniego na stanowisku profesora École Polytechnique.
W 1798 roku, w czasie najazdu Napoleona, prowadził ekspedycję archeologiczną w Egipcie. Najsłynniejsze dzieło Fouriera zaczęło się od eksperymentów nad rozprzestrzenianiem się ciepła. Na podstawie ich wyników opisał przewodzenie ciepła za pomocą równania różniczkowego i rozwiązał je za pomocą nieskończonego szeregu sinusów i cosinusów – teraz nazywanego szeregiem Fouriera. Obecnie szeregi Fouriera, a także inne techniki matematyczne, takie jak transformaty Fouriera, są używane w wielu dziedzinach fizyki. Fourier zaproponował także w 1824 roku, że gazy w atmosferze ziemskiej mogą zatrzymywać ciepło odbierane ze Słońca – zjawisko później zwane „efektem cieplarnianym”.
