Heinrich Hertz (1847 – 1894), fizyk niemiecki, zastosował teorię opracowaną przez Maxwella do wytwarzania i odbierania fal radiowych. Jednostka częstotliwości fal radiowych – jeden cykl na sekundę – została nazwana hercem na jego cześć. Hertz potwierdził istnienie fal radiowych pod koniec lat 80-tych XIX wieku. Użył dwóch prętów które służyły za odbiornik i zastosował przerwę iskrową jako antenę odbiorczą. Pojawienie się fali radiowej powodowało przeskok iskry. Hertz wykazał w swoim doświadczeniu, że te sygnały posiadają wszystkie cechy fal elektromagnetycznych.
