Kondensacja pary wodnej

Zjawisko kondensacji pary wodnej na powierzchni ciała stałego może przebiegać w dwojaki sposób:
• skropliny mogą zbierać się na powierzchni chłodzonej w postaci pojedynczych kropel, i wówczas nazywamy ją kondensacją kroplową.
• skropliny tworzą ciągłą warstwę na powierzchni ciała stałego i wówczas nazywamy ją kondensacją błonkową
Z kondensacją kroplową mamy do czynienia w przypadku, gdy ciecz nie zwilża powierzchni ciała stałego, natomiast w przypadku zwilżania powierzchni przez ciecz mamy do czynienia z kondensacją błonkową. W praktyce przed wszystkim spotyka się kondensacje błonkową, choć istnieją również przypadki kondensacji mieszanej kroplowo-błonkowej.
W przypadku, gdy skrapla się czysta para na czystej powierzchni, występuje kondensacja błonkowa, natomiast zanieczyszczenie pary lub powierzchni może spowodować wystąpienie kondesacji kroplowej. Czynnikiem modyfikującym może być również struktura geometryczna powierzchni, i tak gładka powierzchnia sprzyja kondensacji kroplowej, a wraz ze wzrostem chropowatości (utlenianie powierzchni) zaczyna przeważać kondensacja błonkowa.