Meteoryty (w tym również mikrometeoryty) są pozostałościami meteoroidów, czyli drobnych skalnych ciał niebieskich powstających w wyniku rozpadu większych obiektów, planetoid i komet. Innymi źródłami meteoroidów są kratery planetarne, jak w wypadku Marsa, księżycowe, jak na Księżycu oraz pył międzyplanetarny. Za potencjalne źródła uznaje się też pozostałe planety grupy ziemskiej – Merkury i Wenus oraz duże i małe księżyce. Te ostatnie są prawdopodobnie w części byłymi planetkami, jak np. księżyce Marsa – Fobos i Deimos – oraz nieregularne księżyce Jowisza. Pierścienie dużych planet składają się z drobnych brył i pyłów, podobnie jak ogół meteoroidów. Można więc przypuszczać, że w niedalekiej przyszłości źródłami materii kosmicznej na Ziemi okaże się prawie cały nasz układ planetarny.
Meteoryty podobnie jak skały ziemskie zbudowane są z minerałów. Minerały to ciała o uporządkowanej, krystalicznej budowie, utworzone przez związki, a niekiedy przez wolne pierwiastki chemiczne. Posiadają one cechy fizyczne i chemiczne pozwalające na ich identyfikację i wyodrębnienie. Obok minerałów istnieją w przyrodzie substancje mineralne, które nie mają budowy krystalicznej, lecz są ciałami bezpostaciowymi (amorficznymi), o nieuporządkowanej budowie wewnętrznej. Dotychczas na ziemi wykryto około 3000 minerałów, ale możliwe, że jest ich więcej. Podstawową masę skorupy ziemskiej (99%) tworzy zaledwie 200 spośród nich. Pozostałe 2800 minerałów występuje w znikomych ilościach. Ich wykrycia i identyfikacji dokonano za pomocą metody dyfrakcji rentgenowskiej, mikroskopu elektronowego, a przede wszystkim dzięki zastosowaniu mikrosondy elektronowej[1].
Liczba minerałów meteorytowych jest znacznie mniejsza niż liczba minerałów skorupy ziemskiej. Może to być potwierdzeniem hipotezy, że rodzicielskie ciała meteorytów były niewielkimi ciałami, typu małych planet. Nie miały na nich zatem miejsca owe różnorodne procesy geologiczne i fizyko-chemiczne, które kształtują materię tak dużej planety jaką jest Ziemia. Nie zachodziły na nich na dużą skalę procesy topnienia i przemieszczanie olbrzymich mas skalnych, a także oddziaływanie chemiczne wody i gazów atmosferycznych. Tylko nieliczne meteoryty przypominają swoim składem mineralnym magmowe skały ziemskie. Niektóre minerały meteorytowe utworzyły się bezpośrednio z fazy gazowej w wyniku kondensacji zachodzącej w pierwotnej mgławicy słonecznej i tylko w niewielkim stopniu uległy późniejszym przekształceniom[1].
