John Lamont urodził się 13 grudnia w 1805 roku w Braemar, Szkocja, a zmarł 6 sierpnia 1879 roku w Monachium, Niemcy.
John Lamont (później Johann von Lamont) był astronomem i pionierem geomagnetyzmu, odkrywcą zmienności pola magnetycznego Ziemi.
Po śmierci ojca Lamont został wysłany w wieku 12 lat do szkockiego klasztoru w Ratyzbonie w Niemczech. Po wykazaniu swojego zainteresowania astronomią został powołany w 1828 roku na stanowisko asystenta w obserwatorium Bogenhausen pod Monachium, gdzie pracował przez następne 51 lat. Lamont studiował astronomię na uniwersytecie w Monachium i uzyskał stopień doktora w 1830 r. Po objęciu stanowiska dyrektora obserwatorium w 1835 roku Lamont rozpoczął regularne obserwacje geomagnetyczne w Monachium, a później opracował własny teodolit do pomiaru orientacji i natężenia pola magnetycznego. Wyprodukował 45 instrumentów w warsztacie w swoim domu w obserwatorium i sprzedał je obserwatoriom na całym świecie. Na przełomie lat 40. i 50. XIX wieku Lamont rozszerzył swoje obserwacje geomagnetyczne, aby objąć większą część zachodniej Europy. Odkrył, że siła ziemskiego pola magnetycznego zmienia się w okresach około 10 lat, zjawisko to ostatecznie zostało powiązane z cyklem słonecznym. Lamont miał prawie 50 lat, zanim w 1852 roku podjął regularne obowiązki nauczycielskie jako profesor astronomii na uniwersytecie w Monachium. Wśród swoich wielu osiągnięć Lamont między innymi obliczył orbity dla księżyców Urana i Saturna, obliczył masę Urana na podstawie obserwacji jego księżyców i dokonał dwóch obserwacji Neptuna. Odkrył także istnienie wielkoskalowych fal ładunków elektrycznych w płaszczu ziemskim, związanych z zakłóceniami w jonosferze. Podjął się również ambitnego zadania polegającego na skompilowaniu katalogu gwiazd zawierającego ponad 34 000 wpisów. Lamont dołączył do wielu akademii i towarzystw naukowych, w tym do Królewskiej Bawarskiej Akademii Nauk, Royal Society of London, Royal Society of Edinburgh i akademii w Brukseli, Upsali i Pradze. Lamont przeznaczył po swojej śmierci swoje bogactwo na sfinansowanie stypendiów naukowych . W uznaniu wkładu Lamonta w astronomię, kratery na Księżycu i Marsie noszą jego imię.
