Thomas Johan Seebeck urodził się 9 kwietnia 1770 roku w Reval (obecnie Tallin), w Imprium Rozyjskim (obecnie Estonia) a zmarł 10 grudnia 1831roku w Berlinie, Prusy (obecnie Niemcy).
Thomas Seebeck był niemieckim fizykiem, z bogatej rodziny kupieckiej bałtyckich Niemców, który odkrył nowy związek pomiędzy ciepłem a elektrycznością. Seebeck otrzymał tytuł doktora z medycyny na Uniwersytecie w Getyndze, ale potem skoncentrował się na badaniach fizycznych. W 1808 roku Seebeck jako pierwszy wyprodukował i opisał amalgamat potasu. W roku 1810 opisał efekt działania widma światła na wilgotny tlenek srebra, stając się w ten sposób pionierem fotografii kolorowej. W 1821 roku Seebeck zmierzył strumień magnetyczny przechodzący przez płaszczyznę obwodu wykonanego przez połączenie przewodów wykonanych z różnych metali i utrzymywanie dwóch złącz w różnych temperaturach. Chociaż Seebeck nie rozpoznaje go w tym czasie, przypisujemy mu teraz efekt migracji ładunków elektrycznych z dala od źródła ciepła. Materiały wykazujące ten efekt termoelektryczny można scharakteryzować za pomocą współczynnika Seebecka, stosunku spadku potencjału do zastosowanego gradientu temperatury.