Katharine „Kay” Way urodziła się 20 lutego 1902 roku w Sewickley, Pensylwania, Stany Zjednoczone, a zmarła 9 grudnia 1995 roku w Chapel Hill, Karolina Północna, Stany Zjednoczone.
Way była fizykiem jądrowym który dokonał ważnych badań w ramach Projektu Manhattan Project i pomógł zanalizować i usystematyzować dane dla fizyki jądrowej.
Studia pierwszego stopnia z fizyki ukończyła w roku 1932 na Uniwersytecie Columbia a doktorat z fizyki jądrowej uzyskała w roku 1938 na University of North Carolina. W 1942 roku, po usłyszeniu plotek o ważnych badaniach wojskowych na Uniwersytecie w Chicago, Way zadzwoniła do swojego promotora, Johna Wheelera, i zaangażowała się w Projekt Manhattan. W ciągu następnych trzech lat badała strumień neutronów i innych produktów rozszczepienia jądrowego, aby pomóc w projektowaniu reaktorów i opracowała wraz z przyszłym laureatem nagrody Nobla, Eugenem Wignerem przybliżenie Way-Wigner’a dla rozpadu produktu rozszczepienia. Pomimo pracy nad bronią jądrową Way nie była zwolenniczką jej użycia – w lipcu 1945 roku podpisała petycję fizyka Leo Szilarda do prezydenta Trumana i była jednym z edytorów książki z 1946 roku, w której wyrażano obawy naukowców dotyczące wieku atomowego. Później w swojej pracy wojennej Way rozpoczęła projekt, który zmotywował resztę jej kariery: analizę i usystematyzowanie wyników eksperymentów z fizyką jądrową. Założyła projekt Nuclear Data w 1953 roku i pomogła w uruchomieniu czasopism Nuclear Data Sheets i Atomic Data oraz Nuclear Data Tables.